NANDOON PO BA SIYA SA INYO?

Kapistahan ng Banal na Mag-anak

Lk 2:22-40 (Sir 3:2-6, 12-14 / Slm 127 / Col 3:12-21)

Walang sinuman po sa atin ang isinilang nang walang pamilya.  Maaaring talikdan po tayo ng sarili nating pamilya, pero lagi po tayong isinisilang sa isang pamilya.  Ang tao ay para sa pamilya at ang pamilya ay para sa tao.  Sa pamilya po tayo nagiging tao.  Sa pamilya rin po tayo dapat matutong magpakatao.

Sapagkat si Jesus ay isinilang, napabilang po Siya sa isang partikular na pamilya na ang mga magulang ay si Jose at Maria.  Sa pamilya po Siya naging tao, sa pamilya rin po Siya natutong magpakatao.  Si Jesus ay para sa pamilya at ang pamilya ay para kay Jesus.

Ang pamilya n’yo po para kanino?  Para kay Jesus po ba talaga?  Baka para kung kanino na po.  Baka kaya walang pagkakasundo, pagmamalasakitan, pagbibigayan, kasi wala na si Jesus sa pamilya ninyo.  Baka lang naman po.

Bakit po banal ang mag-anak ni Jesus, Maria, at Jose?  Hindi po dahil saserdote sa Templo si Jose.  Hindi po dahil si Maria ay ipinaglihing walang bahid-dungis.  Hindi po dahil kay Jose at Maria.  Kaya po banal ang mag-anak ni Jesus, Maria, at Jose ay sapagkat naroroon si Jesus.  Kung wala po si Jesus sa pamilya ni Maria at Jose, maaari silang maging kahit na anong klaseng mag-anak pero hindi banal.

Banal po ba ang pamilya ninyo?  Baka masaya lang, pero hindi banal.  Baka mahilig lang kumain, mamasyal, magkatuwaan, pero hindi nagdarasal, nagsisimba, sumasamba sa Diyos nang sama-sama.  Baka po kaya kanya-kanya na ang mga kasapi dahil maging sa pagsamba sa Diyos kanya-kanya na rin.  Maaaring bantog ang inyong pamilya, pero kung wala po si Jesus sa inyo, bantog lang po kayo at hindi banal.  Baka nga po kung sa kung ano kayo kilalang-kilala – baka sa hindi kaaya-ayang bagay.  Puwede rin pong nakaluluwag sa buhay o kahit pa nakaririwasa talaga ang pamilya ninyo, pero kung wala sa inyo si Jesus, dukha pa sa daga ang inyong mag-anak.

Banal po ba ang pamilya ninyo?  Nagsisikap po ba kayong maging isang banal na mag-anak?  Gusto po ba ninyong maging pamilyang banal?  Hanapin ninyo si Jesus sa inyong pagsasama.  Ibalik n’yo si Jesus sa inyong pamumuhay.  Panatilihin po ninyo si Jesus sa inyong mag-anak.

Paano po?

Narinig po ba natin ang una’t ikalawang pagbasa ngayon?  Sabi sa Aklat ni Sirac, ang ating unang pagbasa, magbigay-galang, magbigay-dangal, magbigay-kalingain, at magbigay-paumanhin tayo sa isa’t isa.  Magbigayan tayo.

Nakakalungkot po na minsan sa loob pa ng pamilya natin natututunan ang hindi pagbibigayan.  Nandyan po ang pag-aagawan sa mga materyal na bagay, tulad ng mana, at pati na rin sa atensyon ng mga magulang.  Minsan pati mga anak, pinag-aagawan din ng mag-asawang naghihiwalay.  May mga anak ding mas mapagbigay pa sa mga kaibigan kaysa sa sariling kapatid.  Meron pa nga pong mga anak na ang galang-galang sa mga magulang ng kanilang mga kaibigan, pero lapastangan naman sa sariling ama at ina.  At kung may pagbibigayan man sa pamilya, minsan ang ibinibigay ay sama ng loob, hinanakit, pagmumura, pagsisinungaling, pagtatakwil sa sariling ka-dugo.  Hindi lang po nakakalungkot, nakakahiya talaga, kung mag-away parang hindi magkakapatid, parang hindi mag-ina, parang hindi mag-ama, parang hindi mag-asawa.

Sabi ni San Pablo Apostol sa kanyang sulat sa mga taga-Colosas, ang ikalawang pagbasa po natin, ang dapat daw nating ibigay sa isa’t isa ay habag, ganda ng kalooban, kapakumbabaan, kabaitan, paumanhin, kapatawaran, pag-ibig, pasasalamat, pagpapaalala, pagtuturo, at pamumuhay nang ayon sa kung ano tayo sa pamilyang kinabibilangan natin.  Mga misis, pasakop daw po kayo sa inyong mister – at iyan daw po ang kalooban ng Diyos.  Ang “nang-u-under” ng mister, malinaw po, nagkakasala sa Diyos.  Mga mister, mahalin daw po ninyo ang inyong misis: huwag ninyo silang sasaktan.  Tao po ang misis mo, kuya, hindi siya punching bag.  Mga anak, ang paglapastangan sa magulang ay napakabigat na kasalanan.  At mga ama, easy lang po kapag mainit ang ulo ninyo: huwag ibuhos ang galit sa mga anak n’yo at, ika ni San Pablo, baka sila panghinaan ng loob.

Kung pagsisikapan po nating tupdin ang bilin ni Sirac sa unang pagbasa ngayon at ni Apostol San Pablo sa ikalawa, si Jesus ay maaari ring lumaki sa ating kani-kaniyang pamilya.  Maaari rin Siyang magmula sa atin!  Maari po Niya tayong gamitin upang Siya ay makatagpo at maranasan ng marami pang mga tulad ni Simeon at Ana sa Ebanghelyo na naghihintay, naghahanap, at nananabik Siyang makita at makilala.

Nang isinilang si Jesus, hindi lamang po Siya napabilang sa isang pamilya; bagkus, ang lahat po ng pamilya ay napabilang sa Kanya.  Sa Kanyang pagiging tao, iniangat ni Jesus ang ating pagkatao.  Sa Kanyang pagiging bahagi ng isang pamilya, pinagpala po Niya ang lahat ng mga pamilya.  Ang Diyos ay wala na lang sa langit; nasa mga pamilya na rin po siya.  Nadoon po ba Siya sa inyo?