NAKIKINIG

Ika-apat na Linggo ng Pasko ng Magmuling-Pagkabuhay

Jn 10:27-30 (Gawa 13:14, 43-52 / Slm 99 / Pahayag 7:9, 14b-17)

Ngayon po ay Linggo ng Mabuting Pastol.  Ang Linggo ng Mabuting Pastol ay siya rin pong Pandaigdigang Araw ng Pananalangin para sa Bokasyon.  Ang bokasyong tinutukoy po ay ang bokasyon sa pagpapari.

Ang katagang “bokasyon” ay mula po sa salitang Latin, “vocare”, na ang ibig sabihin ay “tawagin”.  Ang pari ay tinawag ni Jesus na ating Mabuting Pastol.  Kaya po may pari ay sapagkat may mga tinatawag si Jesus para magpastol sa Kanyang kawan sa ngalan Niya.  Subalit kapag walang nakinig sa tawag ni Jesus, wala pong magiging pari.  Kaya po may pari ay sapagkat may nakikinig at tumutugon sa tawag ni Jesus.  Dapat ang pari ay huwaran sa kawan ng pakikinig sa tinig ng Panginoon.

Iyan nga po ang tema ng Ebanghelyo ngayong araw na ito, hindi ba?  Ang pakikinig.  At kung ang Ebanghelyo ngayon ang siyang Ebanghelyo kapag ika-apat na Linggo ng Magmuling-Pagkabuhay ng Panginoon, puwede rin po nating bigyan ng palayaw ang Linggong ito: Ang Linggo ng Pakikinig.

Sabi po ni Jesus, naririnig daw ng Kanyang mga tupa ang Kanyang tinig.  Subalit hindi lang naririnig, bagkus nakikinig pa.  “…they follow Me,” sabi pa ni Jesus tungkol sa Kanyang mga tupa.  His sheep do not only hear His voice.  His sheep listen to Him.  Kapag nakikinig na po kasi – hindi lang naririnig – ang nakaririnig ay aktibo na pong kumikilos para tupdin ang sinasabi ng naririnig.  Ang pakikinig ay dapat dumaloy sa pagtalima.  Ang pakikinig na hindi po humahantong sa pagtalima ang masasabi nating “pasok sa isang tainga tapos labas sa kabila.”  Hindi po ganoon ang tunay na kabilang sa kawan ni Jesus.

“Kaya ka nagkaganyan,” sabi ng magulang sa anak, “kasi hindi mo ako pinakikinggan.  Tingnan mong nangyari sa ‘yo: hindi ka nakatapos ng pag-aaral mo.  Pero kung nakinig ka sana sa akin, eh di nakatapos ka sana.  Narinig mo nga ako, pero pinakinggan mo ba ako?  Hindi.  Pasok sa isang tainga, labas sa kabila.”

Ganyan din po ba tayo kay Jesus na kung tawagin pa natin ay Mabuting Pastol natin?  Naririnig po ba natin Siya?  Pero nakikinig ba tayo talaga sa Kanya?  Sabi ni Jesus, “…I give them eternal life” at “…no one will ever steal them from me.”  Ang pakikinig po kay Jesus ay kaligtasan.  Ang pagbibingi-bingihan sa Kanya ay kapahamakan.

 Sabi nila, ang kahuli-hulihang nawawala sa tao bago siya pumanaw ay pandinig.  Bakit po kaya?  Dahil kaya bihira talaga natin itong gamitin?  Madalang tayong makinig kaya hindi masyadong gamit?  Minsan nga po nakatitig pa sa ‘yo at akala mo’y nakikinig talaga, yung pala lumilipad ang isip sa kung saan.  Yung iba naman, tahimik na nakatingin sa ‘yo habang nagsasalita ka, mukhang pinakikinggan ka talaga pero ‘yun pala, sa isip n’ya, inihahanda n’ya ang isasagot n’ya sa ‘yo kundi man sinasagot ka na pala n’ya sa isip n’ya.  Kailan po kaya tayo makikinig talaga?  Kapag hindi na tayo makagalaw at agaw-buhay na?

Ang kabilang sa kawan ni Jesus ay nakaririnig at nakikinig sa Kanya.  Ganun po ang mga tupa.  Mahina ang kanilang paningin pero malakas ang kanilang pandinig.  Kailangan po nilang marinig ang tunog o tinig ng kanilang pastol at dapat po silang makinig sa kanya kung ayaw nilang mapawalay sa kawan, maligaw ng daan, at humantong sa tiyan ng kung anong mabangis na hayop.  Kawawa naman po ang tupang ayaw makinig sa kanyang naririnig.  Mamamatay siya.

Subalit ang tupang nawawala ay laging nahahanap ng mabuting pastol.  Iyon po kasi ang isa sa napakahalagang gawain ng mabuting pastol: ang hanapin ang nawawalang tupa.  At kung si Jesus nga ang ating Mabuting Pastol, tiyak matatagpuan Niya tayo sakaling tayo ay mawala.  Kaya po, payong kapatid: Kapag naramdaman mong nawawala ka na, huwag ka nang pagala-gala pa, huwag kang palipat-lipat, huwag kang pabago-bago, huwag kang magulo; sa halip, tumigil ka, manahimik, at maghintay sapagkat tiyak na may darating para ikaw ay matagpuan.  Lagi pong nagpapadala si Jesus ng mabubuting pastol para ikaw ay hanapin, matagpuan, at ibalik sa kawan.  Kapag magulo ka, pagala-gala, palipat-lipat, pabago-bago, paano ka niya matatagpuan?

Kaya lang po, hindi naman kasi lahat ng tupang hinahanap ay talagang nawawala.  Meron pong sadyang nagwawala lang talaga.  KSP: Kulang Sa Pansin.  Meron din pong ayaw talagang pahanap.  Hindi po sila nawawala; nagtatago sila.  Pinagtataguan ka nila.  Suriin po natin ang ating sarili at baka tayo ay alinman sa dalawang uri ng tupang ito.

Ngayong ika-apat ng Linggo ng Pasko ng Magmuling-Pagkabuhay ng Panginoon, ipagdasal po natin ang isa’t isa – pari at layko – na tutoong laging nakikinig kay Jesus na ating Mabuting Pastol.  Sana po hindi lamang natin Siya naririnig kundi talaga natin Siyang pinakikinggan.  Lumago po sana ang bokasyon sa pagpapari.  Dumami sana ang mga pari at laykong wagas sa pakikinig kay Diyos.  Sa kabila ng kani-kanilang mga kahinaan, maging banal po sana ang lahat ng pari.  Sa kabila ng ating kani-kaniyang mga kasalanan, kay Jesus ay huwag po sana tayong magbingi-bingihan.  Ipanalangin po natin ang isa’t isa sa Mabuting Pastol  ng ating kaluluwa.

Sana ang pumasok sa kanang tainga nating ngayon huwag lumabas sa kaliwa.