HINDI KA TRUMPO

Ikalimang Linggo ng Pasko ng Magmuling Pagkabuhay

Jn 14:1-12 (Gawa 6:1-7 / Slm 32 / 1 Ped 2:4-9)

May mga taong walang kakuwenta-kuwenta ang buhay, hindi po ba?  Kayo po, anong kuwenta ng buhay n’yo?  May kuwenta po ba ang buhay ninyo?  Sabi po ng Pilosopong si Socrates, “Walang kuwenta ang buhay na hindi pinagnilayan.”  Kaya, talaga pong napakahalagang pinagninilayan natin ang buhay natin.

Reflect-reflect din pag may time!  Iyan nga po ang problema ng marami sa atin: walang time mag-reflect.  Kung hindi po sila nagmamadali, minamadali sila.  Minamadali ng ilang magulang ang mga anak nila na magbinata o magdalaga, tapos nagtataka pa sila kung bakit high school pa lang ang anak ay may girlfriend o boyfriend na sila.  Minamadali ng ibang magulang ang mga anak nila na magtapos sa pag-aaral, tapos nagdaramdam naman sila kapag maagang humihiwalay at nagsasarili ang mga anak nila.  May mga nagmamadali ring mag-asawa pero pagkatapos ng ilang taon – minsan wala pa ngang isang taon – nagmamadali rin namang maghiwalay.  May mga empleyadong nagmamadaling mag-retire – early retirement daw po ang tawag doon – kasi kayod-kabayo kung magtrabaho.  Meron din pong mga nagmamadaling yumaman kaya kahit ano gagawin kumita lang.  At may mga nagmamadali rin po makausap si Lord pero hindi sila nagmamadaling magpasundo kay Lord.  Kayo po, nagmamadali ba kayo?  Minamadali ba kayo?  May panahon pa po ba kayong pagnilayan ang buhay ninyo?

Mahalaga pong malaman kung paanong mabuhay, pero higit na mahalagang malaman kung bakit tayo nabubuhay.  Mahalagang makita ang daan patungo sa ating patutunguhan, pero higit pong mahalagang makita ang patutunguhan natin.  Kayo po, bakit kayo nabubuhay?  Saan patungo ang buhay ninyo?

Kapag may pumapanaw na malapit sa atin, bigla po tayong natatauhan: napatitigil tayo, natatahimik, at napag-iisip-isip tungkol sa sariling buhay natin.  Minsan pa nga po, parang bumabaliktad ang mundo natin: biglang nagkakaroon ng halaga para sa atin ang mga dating binabale-wala natin samantalang nawawalang-saysay naman ang mga dating kapit-tukong pinanghahawakan natin.  Nagsisimula po tayong magtanong.  Tinatanong natin ang ating sarili, ang ating buhay, at maging ang Diyos.  Higit nating tinitingnan ang landas na ating tinatahak at kung saan nga ba tayo dadalhin nito.  Ang maganda, kapag hindi natin gusto ang nakikita natin, puwede naman po tayong magbago ng direksyon.  Iyon nga lang po, anong direksyon ang sinasabi natin kung ang mismong kamalayan sa direksyon ng buhay ay wala tayo?  May mga tao pong paikut-ikot lang sa buhay hanggang mawalan na lang ng buhay.  Opo, para silang mga trumpo, hindi ba?

Hindi po tayo nilikha ng Diyos na mga trumpo.  Hindi po tayo niligtas at tinawag ni Jesus para maging mga trumpo.  Hindi po tayo pinagkalooban ng Espiritu Santo para umikut-ikot lang na parang trumpo.  Kaya, huwag po tayong magpakatrumpo.

Una, unahin natin ang gawain ng Diyos.  Sa unang pagbasa po natin ngayong araw na ito, nagkakagulo ang sinaunang sambayanang Kristiyano.  Nagreklamo raw po ang mga Helenista laban sa mga Hebreo dahil napababayaan daw mga babaing balo nila sa pamamahagi ng ikabubuhay.  Mahalaga ang hinaing ng mga Helenistang kaanib ng sinaunang sambayanang Kristiyano subalit, sabi ng mga apostol, “Hindi naman dapat pabayaan ang pangangaral ng salita ng Diyos upang mangasiwa sa pamamahagi ng ikabubuhay.”  Kaya, ibinahagi ng mga apostol ang pangangalaga sa sambayanan upang matupad nang mabuti ang gawain ng Diyos: hinirang ang pitong lalaking kaanib para sa tungkulin ng pamamahagi ng ikabubuhay; at sila po ang naging unang mga diakono.  Kitang-kita po natin kung paano lutasin ng sinaunang sambayanang Kristiyano ang mga problemang kinahaharap nila: hindi nila pinababayaan ang gawain ng Diyos bagamat hinahanapan nila ng kalutasan ang anumang pangangailangan.

Baka kaya po para tayong trumpo kasi, sa halip na unahin, hinuhuli natin ang Diyos.  Lagi po nating unahin ang Diyos at mararanasan natin ang kapayapaan ng unti-unting pagsasalugar ng mga bagay-bagay sa ating buhay.  Titigil tayo sa kaiikot.  Hindi na po tayo matataranta sa labis na pag-aalala.  Huwag po nating pabayaan ang Diyos, hindi Niya tayo pinababayaan.

Ikalawa, iugat ang sarili kay Lord.  Sabi ni Apostol San Pedro sa ikalawang pagbasa natin ngayon, si Jesus daw po ang batong itinakwil ng mga tagapagtayo ngunit siya pang naging batong panulukan.  Hindi po matatag na bangko ang dahilan ng matatag na pamumuhay.  Hindi po matatag na bahay ang bumubuo sa matatag na pamilya.  Hindi po matatag na reputasyon ang nagtataguyod sa matatag na pagkatao.  Matatag na pagkaka-ugat sa Panginoong Jesukristo ang sanhi po ng matatag na kayo at ako.  “Wari’y mga batong buhay,” wika ni Apostol San Pedro sa ikalawang pagbasa, “maging sangkap kayo ng isang templong espirituwal.”

Kanino nga po ba tayo naka-ugat?  Sa ano nga po ba tayo nakasalig?  Baka po kaya tayo parang trumpo kasi hindi tayo “nakabaon” kay Kristo Jesus.  Noong World Youth Day sa Maynila, taong 1995, sinabi ni San Juan Pablo II sa mga kabataan, “Build your lives on the One Foundation, Jesus Christ, who is the same yesterday, today, and forever.”  Paikut-ikot lang po ang mundo kung kaya’t ang taong makamundo ay namumuhay na parang trumpo.  Kay Jesus lamang natin ipagkatiwala, itaya, at isalig ang buong buhay natin.  Kung paanong sumasa-Ama si Jesus, sumakay-Jesus po tayo.  Kay Lord; wag sa world!

Ikatlo, huwag tayong mabalisa.  Si Jesus na po mismo ang nagsabi niyan.  “Huwag kayong mabalisa,” wika Niya sa Kanyang mga alagad, “manalig kayo sa Diyos at manalig din kayo sa Akin.”  Kung tunay nga naman po tayong naka-ugat kay Jesus, kung tunay ngang sumasakay-Jesus tayo, may dapat pa ba tayong ikabalisa?

Sabi po ng mga dalubhasa sa Banal na Kasulatan, ang “Huwag kayong mabalisa” ay 365 beses sinabi ni Jesus sa Bagong Tipan.  Sindaming beses ng araw sa isang taon!  Ang ganda po, hindi ba?  Parang araw-araw ay sinasabi ito ni Jesus sa atin, ipinaaalala.  Palibhasa, bakit nga po ba tayo nagiging aligaga, hindi makatulog sa pag-aalala, at parang trumpong hindi mapakali?  Hindi po ba dahil natatakot tayo, nasisindak tayo?

Paalala po sa atin ni Jesus ngayong araw na ito: “Huwag kayong mabalisa”  Siya ang Daan.  Sundan po natin Siya at hindi tayo maliligaw.  Siya ang Katotohanan.  Panaligan po natin Siya at hindi tayo malilinlang.  Siya ang Buhay.  Tanggapin po natin Siya at magkakaroon tayo ng buhay na walang-hanggan.

Wala pong kuwenta ang buhay na hindi pinagnilayan.  Pagnilayan po natin ang ating buhay.  Inuuna po ba natin ang Diyos?  Kanino po ba nakasalig ang buhay natin: kay Lord o sa world?  Bakit tayo balisang-balisa?

Tandaan, hindi ka trumpo.  Kaya huwag kang paikut-ikot lang.