07 December 2013

BAKA MASULOT!

Ikalawang Linggo ng Adbiyento
Mt 3:1-12 (Is 11:1-10 / Slm 71 / Rom 15:4-9)

“Love,” sabi ng nobyo sa kanyang nobya, “pupunta ako ng Maynila.  Matagal-tagal din akong mawawala.”

“Huh?  Bakit?” tanong ng nobya.

“Doon na kasi ako mag-aaral,” sagot ng nobyo.

“Gaano katagal ka roon?” tanong ulit ng nobya.

“Mga limang taon hanggang anim,” sagot ulit ng nobyo.

“Hala, ang tagal naman!” sabi ng nobya.  “Bakit ang tagal?”

“Kasi nga mag-aaral ako roon.  Kukuha ako ng engineering.” sagot ng nobyo.

“Naku naman, ang layu-layo ng Maynila.  Tapos ang tagal-tagal pa.  Baka makalimutan mo na ako,” sabi ng nobya.

“Hindi, Love,” sabi ng nobyo.  “Hindi kita kalilimutan.  Promise.  Sa katunayan, araw-araw kitang susulatan.”

“Talaga?” paninigurado ng nobya.

“Oo, Love, araw-araw akong susulat sa iyo para patunayan sa iyong hindi kita nakalilimutan,” sagot ng nobyo.

“O, sige,” sabi ng nobya.  “Basta ha araw-araw kang susulat.  Araw-araw kong hihintayin ang sulat mo.”

“Yes, Love,” sabi ng nobyo.

At umalis ang binata patungong Maynila para roon mag-aral ng pagiging engineer.  Tinupad niya ang pangako niya sa nobya: araw-araw nga niya itong pinadalhan ng love letter.  Araw-araw din namang hinintay ng dalaga ang kartero at sabik na sabik sa sulat ng nobyo.

Lumipas ang mga taon at nang maghahalos anim na taon na ay pauwi na ang binata.  Tapos na siyang mag-aral at, sa wakas, isa na siyang engineer.  Pakakasalan na niya ang nobya.  Pero laking gulat niya pagdating niya sa kanila.  Kinasal na pala ang dalaga!  Sa kartero ng mga love letters niya.

Ano po ang ipamamagat ninyo sa kuwentong ito?  “Ang Sinulot”, “Ang Sinulutan”, “Ang Nasulot”, “Ang Panunulot”, “Ang Sulutan”, “Ang Nagpasulot” o “Kapag Minalas Ka Nga Naman at Nasulot”?  Maaari pong natatawa tayo, pero hindi ba ganyang-ganyan ang ginagawa natin kay Jesus kapag tinatanggal natin Siya sa mga maabalang paghahanda natin para sa Pasko?

Nariyan ang nasusulutan Siya ni Santa Claus.  Ang Pasko ay hindi po tungkol kay Santa Claus.  Hindi po birthday ni Santa Claus ang Pasko.  Hindi po si Santa Claus ang dumating noong unang Pasko.  Eh bakit si Santa Claus ang hinihintay ng maraming bata?  Tinuruan po kasi natin sila.  Kung tinuruan nga natin ang mga bata na si Santa Claus ang hintayin sa Pasko, iwasto po natin ang maling itinuro natin.  Hintayin si Jesus.  Birthday po ni Jesus ang Pasko.  Si Jesus po ang dumating noong unang Pasko.  Kaya paghandaan po natin si Jesus.

Ang mga nakatatanda naman, kung sinu-sino at kung anu-ano ang hinihintay at pinaghahandaan para sa Pasko.  Ang mga may puwesto sa mall: malaking benta.  Ang mga empleyado: bonus.  Ang mga estudyante: bakasyon.  Ang mga may kamag-anak na ibang bansa: balikbayan (at…balikbayan boxes!).  Ang mga kabataan: Simbanggabi.  Ayos na sanang Simbanggabi ang inaabangan eh, kaso marami rin sa mga kabataan ginagawang date ang pagsisimbanggabi.  Sana kung date with the Lord, kaso date with one another kaya kung anu-anong milagro ang nangyayari sa tabi-tabi riyan.

Huwag po nating hayaang masulutan si Jesus.  Si Jesus ang dahilan ng Pasko.  Siya po ang nagpapadala sa atin ng love letter.  Ang lahat ng mga palamuti, mga kaugalian, at mga tao – tutoo man o kathang-isip lang – ay mga kartero lang.  Hindi po sila ang dapat nating pakasalan.  Si Jesus.

Ngayong ikalawang Linggo ng Adbiyento, ipinakikilala po sa atin ng Ebanghelyo ang dakilang kartero ni Kristo: si Juan Bautista.  Napakalinaw po kay Juan ng papel niya sa kuwento ng Adbiyento at Pasko: hindi siya ang bida, supporting actor po siya; hindi po siya ang nobyo, siya nga ang kartero.  Halimbawa po siya sa atin ng pananatili sa tamang lugar.  Hindi po siya mahilig mang-agaw ng eksena.  Tularan po sana natin lagi hindi lamang ang tapang ni Juan Bautista kundi pati rin ang kanyang kapakumbabaan.  “…ang dumarating na kasunod ko,” wika ni Juan, “makapangyarihan kaysa akin, hindi ako karapat-dapat kahit tagadala ng Kanyang panyapak.”  Maliwanag po tagadala lang siya ng love letter hindi po tagadala ng panyapak ng nobyo.

Siya po ang unang naghahatid sa atin ng love letter ni Jesus na nagsasabing malapit nang dumating si Jesus.  Kaya naman po ang panawagan ni Juan Bautista sa lahat ay maghanda.  Ang paghahandang ito ay sa pamamagitan ng pagsisisi sa mga kasalanan at pagbabalik-loob sa Diyos.  Noong panahon po ni Juan Bautista, ang tanda ng pagsisisi at pagbabalik-loob na ito ay ang pagpapabinyag sa kanya.  Para sa atin naman po ay pangungumpisal.  Subalit mariin po ang isa pang paalala ni Juan Bautista sa lahat: “Ipakilala ninyo sa pamamagitan ng inyong pamumuhay na kayo’y nagsisisi.”

Tama, mangumpisal nga po tayo at tanggapin ang kapatawaran ng Diyos upang kung paanong nililinis natin ang bahay natin kapag may darating na napakahalagang bisita ay malinis din natin ang buhay natin para patuluyin si Jesus na hindi lamang bumibisita kundi nananahan sa atin.  Pero hindi po dapat matapos lamang sa pagsisisi ang ating pagbabalik-loob sa Diyos at mauwi lamang sa ritwal ang ating paghingi ng tawad sa Kanya.  Kailangang makita ng Diyos sa ating pamumuhay na iwinawasto natin ang minali ng ating pagkakasala, pinagsisikapang buuing muli ang winasak ng ating pagkakamali, at tapat tayo sa pangako nating magbabagong-buhay na.  “Ipakilala ninyo sa pamamagitan ng inyong pamumuhay na kayo’y nagsisisi,” wika ni Juan Bautista, ang dakilang kartero ni Kristo.

Ngayon, maaari po nating sabihin kay Juan, “Kartero ka lang.  Hindi ikaw ang nagpadala ng love letter, tagapagdala ka lang.  Manahimik ka nga riyan!”  Ang problema po, ang nakababagabag na isinisigaw ni Juan Bautista sa ilang ang siyang nilalaman ng love letter ni Jesus sa atin ngayon.  Hinihingi ng love letter ni Jesus sa atin na paghandaang tutoo ang Kanyang pagdating.  Darating na Siya – malapit na! – kaya dapat po nating ihanda ang ating sarili para sa Kanya.  Paghandaan natin Siya.  Kung talagang mahal natin si Jesus, pananabikan po natin Siya tulad ng pananabik sa pagdating ng isang minamahal.  Kung talaga naman pong pinananabikan natin Siya, ihahanda natin ang ating sarili gaya ng paghahanda sa pakikipagkita sa isang minamahal.  Period.

Samantalang pumapasok tayo sa linggong magdadala sa atin sa kalagitnaan ng Adbiyento, higit po nating ituon ang ating pansin kay Jesus.  Pakinggan po natin ang mga kartero Niya sa buhay natin.  Pero huwag po tayong ma-in love sa kartero ha.  Manatili tayong in loved kay Jesus.  Patunayan po natin ang love na ‘yan hindi lang sa salita kundi pati rin sa gawa. Huwag na pong magpalusot, baka pa masulot!

1 Comments:

At 2:45 AM , Blogger Unknown said...

Nice reflection father. . . Thank you so much. God bless you.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home